article maxime lullo été 23

Een weekend in het hart van Praz sur Arly

Terugblik op een verblijf in het hart van Praz sur Arly

Aan het einde van het seizoen wilde ik er even tussenuit, weg van de hitte van de steden en de euforie van de grote resorts vermijden.
Ik kon aan deze verwachtingen voldoen door mijn verblijf door te brengen in Praz sur Arly, een klein stadje op menselijke schaal, vol leven en met alle nodige activiteiten en faciliteiten.

Meer gewend aan reizen in een busje en me vestigen in the middle of nowhere, koos ik ervoor om deze paar dagen door te brengen op de camping Prés d'Arly, op een steenworp afstand van het centrum. Ik kon profiteren van de skiliften voor een wandeling, het meer of naar het restaurant gaan zonder dat ik mijn voertuig hoefde mee te nemen.

Ik had een geweldige start. Ik werd 's ochtends wakker met ongelooflijk weer dat ons een prachtig 360-graden uitzicht gaf op de bergtoppen tegenover het dorp.
Ik begaf me vervolgens naar het centrum van het dorp en zag mijn vervoermiddel voor de ochtend: twee enorme doeken op de grond die eindigden in twee gondels en verschillende mensen die zich eromheen bewogen.
Het was toen dat de lichte stress die sinds de vorige dag door me heen had gejaagd, plaatsmaakte voor opwinding.
Ik nam zelfs samen met andere passagiers deel aan het in de lucht brengen van de heteluchtballonnen. Het vriendelijke team bracht ons meteen in de juiste stemming, uiteraard met een goed humeur en veiligheidsinstructies.

We installeerden ons allemaal in de gondel, de piloot draaide aan het gas, het doek werd opgeblazen en we verlieten de grond, nog steeds omringd door de prachtige lichtjes.
We kwamen heel zachtjes hoger, zelfs zachter dan een lift. Terwijl we klommen, onthulden de bergtoppen zich en maakten plaats voor een uitzonderlijk schouwspel: tussen de Mont Blanc-keten, de Fiz, de Aravis, de Bauges, de Beaufortain, slaagden we er zelfs in een glimp op te vangen van de Matterhorn.
Mijn fotografenoog vond de composities ongelooflijk, met deze totaal ongekende uitzichtpunten, dus ik speelde mee en nam veel foto's met verschillende brandpuntsafstanden. Naast de panoramische uitzichten dompelden de soepele en stille bewegingen van de ballon ons al snel onder in een zeer aangename rust.


De gesprekken met de piloot over het besturen en de vluchtvoorbereiding waren erg interessant. Hij werd echter steeds geconcentreerder: hij was op zoek naar zijn landingsplaats. Na over een paar huizen in Megève te hebben gevlogen, besloot hij te landen in een privétuin! Het tafereel is surrealistisch voor ons, maar volkomen normaal voor hem, want tijdens een vlucht met een heteluchtballon is de landingsplaats nooit van tevoren vastgelegd.
De eigenaar van het terrein, die net zo verrast was als wij, genoot van het moment, nam een paar foto's en begroette ons met een brede glimlach.
Eenmaal geland en geholpen met het opbergen van alle apparatuur. De piloot verrast ons met een glas champagne. De sfeer is gemoedelijk en we zijn al aan het nagenieten van het prachtige moment dat we net hebben meegemaakt.
Het is tijd om de weg terug naar Praz sur Arly te nemen.

Zodra ik aankwam, ging ik naar de stoeltjeslift voor een korte wandeling naar boven. Begroet door het geluid van koeienbellen die typisch zijn voor bergweiden, word ik opnieuw geconfronteerd met een uitzonderlijk panorama dat me doet verlangen om naar de top van Crêt du Midi te klimmen. Hier wordt de Mont Blanc voor mijn ogen onthuld. Ik ben altijd onder de indruk van de schoonheid van de natuur en ik heb altijd het gevoel dat ik alle besef van tijd kwijt ben. Ik voel me hier zo goed dat ik stop om foto's te maken en de bergtoppen om me heen te herkennen.



Ik krijg honger en het is tijd om weer naar beneden te gaan op zoek naar een restaurant. Onderweg kwam ik een kleine alpenboerderij tegen. Terwijl ik naar de grazende koeien keek, wisselde ik een paar woorden met de eigenaars, die me voorstelden aan hun jongste kalf: pas een paar dagen oud, al op de been en erg nieuwsgierig.


Van het een komt het ander en ik bezoek deze kleine boerderij, waar de tome-kaas een ereplaats inneemt, en ik proef deze kaas met hen onder het genot van een biertje.
We praten over het werk, de moeilijkheden, maar ook de trots en het plezier om dit werk te doen.
Ook dit moment lijkt tijdloos, maar het is tijd om verder te gaan.

Op weg naar beneden stop ik bij het hooggelegen restaurant "Le Serasson", waar het terras een ongelooflijk panorama biedt op de Mont Blanc. Ook hier werd ik, net als aan het begin van mijn verblijf, hartelijk ontvangen en het eten was voortreffelijk! Een aanrader.

Na een al drukke dag in de hitte neem ik de stoeltjeslift terug naar beneden en ga ik naar het avonturenmeer om wat af te koelen. Het meer is perfect geïntegreerd in de natuurlijke omgeving, met helder, koel water. Er worden tal van activiteiten aangeboden, waaronder boomklimmen met een tokkelbaan over het meer en springkussens, maar ook een meer ontspannend natuurgebied.


Er zijn verschillende secties, een meer geschikt voor gezinnen met zwemmen onder toezicht en ondiep water voor de allerkleinsten. Dan is er nog een wildere hoek waar ik besloot te gaan zwemmen, een ongelooflijk genot na een wandeling.

De volgende dag maakte ik van de gelegenheid gebruik om uit te rusten en te werken aan de foto's die ik de dag ervoor had gemaakt, met als extra bonus uitzicht op de bergen. Ik heb ook van de markt in Praz sur Arly geprofiteerd om wat kaas en groenten en fruit te kopen.
Het begon warm te worden, dus het was het perfecte moment om aan de oever van de Arly te gaan zitten met mijn voeten in het water. Als je goed zoekt, vind je overal in het dorp kleine plekjes waar je kunt zitten en genieten van een koel moment.

Mijn verblijf in de regio was kort maar intens, met prachtige ontmoetingen en adembenemende landschappen. Ik kreeg zin om deze winter terug te komen om Praz sur Arly in al zijn wit te ontdekken.